میلاد

 بسم الله الرحمن الرحیم

یادم میاد 24 فروردین سال 63 ، خدا تاج بندگی رو برسرم نهاد!

من رو به پدر و مادرم امانت داد.

که توشه ای برگیرم و بروم!

امانتی بدوش گیرم!

(یادم نمیاد! یادم نمیاد! یادم نمیاد  چیزی رو به خوشی عطر گل یاس بوییده باشم!)

سنگینی امانت رو که از ازل ضمیمه کردند و همراه دارم،

 اما توشه را نمیدانم...

حالا 26 سال گذشت!

هرچه مانده انشا...ا مبارک باشد.

یا علی

به نیت روز تولد فالی زدم به دیوان حافظ:

سحر به بوی گلستان دمی شدم در باغ

که تا چو بلبل بی‌دل کنم علاج دماغ

به جلوه گل سوری نگاه می‌کردم

که بود در شب تیره به روشنی چو چراغ

چنان به حسن و جوانی خویشتن مغرور

که داشت از دل بلبل هزار گونه فراغ

گشاده نرگس رعنا ز حسرت آب از چشم

نهاده لاله ز سودا به جان و دل صد داغ

زبان کشیده چو تیغی به سرزنش سوسن

دهان گشاده شقایق چو مردم ایغاغ

یکی چو باده پرستان صراحی اندر دست

یکی چو ساقی مستان به کف گرفته ایاغ

نشاط و عیش و جوانی چو گل غنیمت دان

که حافظا نبود بر رسول غیر بلاغ