۱...۲...۳...تمام...!
چشم حافظ زیر بام قصر آن حوری سرشت-شیوه جنات تجری تحت الانهار داشت۱...۲...۳...تمام...!
چشم حافظ زیر بام قصر آن حوری سرشت-شیوه جنات تجری تحت الانهار داشتاقا جون! عیدت مبارک
بسم الله الرحمن الرحیم
اقا جون !
حالت چطوره؟!
اقا جون!
عیدت مبارک!
اقا جون!
عیدیمو گرفتم!
تو هم عیدتو گرفتی؟!
کلی کارت تبریک گرفتم!
تو هم تبریکی گرفتی؟
اصلا، کسی تو رو یادش هست؟
لطف تو در خاطرش هست؟
شب عیده! خیلیها سرگرم کارن!
پول میگیرن و پول میشمارن!
کوی بنی هاشم رو تعطیل کردن
ذکر "یا قائم" رو هم تعطیل کردن!
تا وقتی فتنه ای دیگه علم شه
دعا فرج رو هم تعطیل کردن
.
..
...
ولش کن! حرفا زیاده اقا!
درد دل تو هم زیاده اقا!
فقط خواستم حالتو بپرسم
حال و احوالتو بپرسم
اقا جون!
حالت چطوره؟!
اقا جون !
عیدت مبارک!
(ع.ر.و)
راه پیروزی(نگاهی به دورن کودکی)
بسم الله الرحمن الرحیم
اموزش جهاد در زمان کودکی ما هم جالب بود!
حس میکنم این داستان در این زمان خیلی مصداق داره!
ما سقف خانه دیدیم، او رفعت سما را
سلام!
ابیات زیر رو برای این نوشتم که در شرایط کنونی من صدق میکرد.
بقول خانم هیفا "به نظرم خیلی از این اشعار مخاطب خاص داره ... به طور کلی نظر امام درباره ی فلسفه این نیست!"
امام در بعضی از این اشعار ، عروس خودشان ،فاطمه (که فاطی خوانده میشدند)، را مخاطب قرار دادند.
ما عرفناک
فاطى که ز من نامه عرفانى خواست از مورچهاى، تخت سلیمانى خواست
گــــویى نشنیده "ما عرفناک" از آنک جبریل از او نفخه رحمــــانى خواست
اسیر نفس
فاطى، اگر از طارم اعلا گذرى از خـــــــاکْ گذشته، از ثریا گذرى
هیهات که تا اسیر دیو نفسى از راه "دَنى" سوى "تَدَلّى" گذرى
طوطی وار
فاطى که به دانشکده ره یافته است الفاظى چند را به هم بافته است
گویى که به یک دو جمله طوطى وار سوداگرِ ذاتِ پاکِ نایافته است
لاف اناالحق
تــا منصـــورى، لاف "انا الحــــق" بزنى نادیده جمال دوست، غوغا فکنى
دک کن جبل خودى خود، چون موسى تا جلـــوه کنــد جمال او بى ازلى
حجاب
آنان که به علم فلسفه مىنازند بر علم دگــــــــــر به آشکارا تازند
ترسم که در این حجاب اکبر، آخر سرگرم شوند و خویشتن را بازند
فلسفه
فاطى که فنون فلسفه مىخواند از فلسفه "فا" و "لام" و "سین" مىداند
امیّد مـــن آن است که با نورِخدا خـــــــــود را ز حجاب فلسفــــــه برهاند
جلوه حق
موسى نشده، کلیم کى خواهى شد؟ در طور رهش، مقیم کى خواهى شد؟
تا جلــــــــــوه حق، تو را ز خود نرهاند با یار ازل، ندیــــــــم کى خواهى شد؟
حجاب اکبر
فاطى که به علم فلسفه مىنازد بر علــــــم دگـــر به آشکارا تازد
ترسم که در این حجاب اکبر، آخر غافل شود و هستى خود را بازد
هیهات
فاطى تو و ره به کوى دلبر؟ هیهات! نظّاره گرىِّ روى دلبــــــر؟ هیهات!
این راه، رهى نیست که پیمایى تو جبریل در آن فکنده شهپر، هیهات!
راه معرفت
آن کس که ره معرفت اللّه پوید پیوسته زِ هر ذرّه، خدا مىجوید
تا هستىِ خویشتن فرامُش نکند خواهد که زِ شِرک، عطر وحدت بوید
معرفت
فـــــــاطى، تو و حقِّ معرفت یعنى چه؟ دریافت ذات بىصفت یعنى چه؟
ناخوانده "الف" به "یا" نخواهى رَه یافت ناکرده سلوک موهبت، یعنى چه؟
چراغ فطرت
فاطى که به قول خویش، اهل نظر است در فلسفه کوششش بسى بیشتر است
باشد که به خــــــود آید و بیـــــدار شود دانـــــد که چـــراغ فطرتش در خطر است