۱...۲...۳...تمام...!
چشم حافظ زیر بام قصر آن حوری سرشت-شیوه جنات تجری تحت الانهار داشت۱...۲...۳...تمام...!
چشم حافظ زیر بام قصر آن حوری سرشت-شیوه جنات تجری تحت الانهار داشتنعمت
بسم الله الرحمن الرحیم
کودک،صبحانه،شکوفه،بیداری،سلام،گیلاس،بزغاله،دریا،شیر تازه،شیشه، گلاب،شبنم،خانواده،احترام،سفید،خنده،سرسره، بوته تمشک،باد سرد سحری،لیلی،فالوده شیرازی با ابلیمو،بید مجنون،انار،بوی یاس،ربنا،اب خنک، سفره افطار،رقص،بوسه،بلبل، مامان و بابا،قران،پارچه ترمه، خورش سبزی(قورمه سبزی)، سورمه،رودخونه،تخم مرغ، ماهی،دیوان حافظ،تاب،بادبادک،حوض با یه هندونه بزرگ و قرمز و مشتی،لب یار و لب شط،پسته خندان،اقا،پرده وپنجره،فکر بلبل همه انست که گل شد یارش، صدف،روروئک،تیله،بیمه دعای مادر،کجایید ای شهیدان خدایی؟!،یا اباالفضل!! 
ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند
تا تو نانی بکف اری و بغفلت بخوری؟!!!
پ.ن:این چیزایی که نوشتم یه سری نعمتهای امیدوار کننده دنیوی بود! نبود؟ همینطوری بذهنم رسید و نوشتمشون!
پ.ن2: پست جدید در راه است
پ.ن3:این روزها کمی کم حوصله شدم برای همین زیاد نظر نمیدادم ولی به خونه ها سر میزدم
پ.ن4:کم حوصله بودم ولی دلم خوشه! باز جای امیدواریه ! نه؟!
پ.ن5:خیلی خوابم میاد
پ.ن6:اممم....هیچی! ولش کن! :)
اها! این پست رو گذاشتم که بگم زنده ام! دارم پست اصلی رو اماده میکنم
یا علی
در راه ایران - 9 تیر 1389
طلوع
بسم الله الرحمن الرحیم
یه مدتیه که هیچ طلوع افتابی رو از دست نمیدم!
خیلی لذت بخشه!خیلی!
میدونید چه وقتی لذت بخش تر از همیشه ست؟
وقتی که به بهانه تماشای طلوع میای بیرون!
یعنی با نیت دیدن طلوع خورشید میری بیرون! نه اینکه بطور تصادفی اون رو ببینی!
اینجوری وقتی که خورشید میخواد بیاد بالا هیجان خاصی پیدا میکنی! قلبت میزنه!
بعضی موقع فکر میکنی که خورشید فقط برای تو داره میاد بالا! فقط بخاطر تو!
چون تو منتظرش بودی!تو!
بهتون پیشنهاد میکنم این لذت رو تجربه کنید!
اگر تجربه کردید، بیشتر تجربه کنید!
خیلی رو تون تاثیر میذاره!
امروز بعد از نماز صبح تفألی زدم به دیوان حافظ ! اما این بار به نیت خودم بود! باز هم دقیقا زد تو خال!
ای بی‌خبر بکوش که صاحب خبر شوی
تا راهرو نباشی کی راهبر شوی
در مکتب حقایق پیش ادیب عشق
هان ای پسر بکوش که روزی پدر شوی
دست از مس وجود چو مردان ره بشوی
تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی
خواب و خورت ز مرتبه خویش دور کرد
آن گه رسی به خویش که بی خواب و خور شوی
گر نور عشق حق به دل و جانت اوفتد
بالله کز آفتاب فلک خوبتر شوی
یک دم غریق بحر خدا شو گمان مبر
کز آب هفت بحر به یک موی تر شوی
از پای تا سرت همه نور خدا شود
در راه ذوالجلال چو بی پا و سر شوی
وجه خدا اگر شودت منظر نظر
زین پس شکی نماند که صاحب نظر شوی
بنیاد هستی تو چو زیر و زبر شود
در دل مدار هیچ که زیر و زبر شوی
گر در سرت هوای وصال است حافظا
باید که خاک درگه اهل هنر شوی